(...) W opowiadaniach, powieściach i autobiografii "Vive moi" O’Faolain portretował swych rodaków przenikliwie, dostrzegając przejawy ich zaściankowości i hipokryzji, ale zarazem z wyrozumiałością i humorem. W rozmowie z córką Julią, także cenioną pisarką, powiedział kiedyś: "Wszystko, co piszę, jest romantyczne. Ale wiem też, że po to, by zachować zdrowy rozsądek i równowagę, niezbędna jest domieszka ironii. Ironia jest tym, co ratuje mnie przed wpadnięciem w ckliwość".