Wnikliwa biografia pisarza, która opiera się wyłącznie na wypowiedziach bliższych i dalszych członków rodziny, znajomych i przyjaciół, którzy znali Gabo jeszcze z dzieciństwa. Zapis beztroskich czasów spędzonych u dziadka oraz w jezuickiej szkole, w której Gabito był prymusem. Biografia nie ciąży pomnikowym brązem ani nie jest pisana na klęczkach, ponieważ świadectwo bliskich jest szczere, naturalne w swojej wymowie i pozbawione patosu, do tego zaprawione szczyptą humoru niezliczonych anegdot z życia pisarza. GGM wychowywał się w niezwykle barwnym otoczeniu, co zaważyło na jego późniejszej karierze zwieńczonej literacką nagrodą Nobla za Sto lat samotności. Czytelnik jest w stanie prześledzić wszystkie okoliczności jakie miały miejsce przed napisaniem tej przełomowej powieści, oraz jak świat zareagował na nią po jej wydaniu.

Gabriel García Márquez (1928, Aracataca, Kolumbia) w swojej autobiografii "Życie jest opowieścią", przywołuje wspomnienia tych miejsc i czasów, które ukształtować miały całą jego twórczość, ukoronowaną Nagrodą Nobla w 1982 roku. Obserwujemy, jak z atmosfery kolumbijskiego wybrzeża lat trzydziestych, czterdziestych i pięćdziesiątych dwudziestego wieku - czasów młodości - tworzy styl pisarski, często określany mianem realizmu magicznego. Zagłębiamy się w rzeczywistość, która nabierając uniwersalnych cech, stanowi tworzywo jego prozy. Poznajemy bliskich mu ludzi, takimi jacy pozostali w jego wspomnieniach, i odkrywamy, co z ich losów i charakterów autor przekazał postaciom zaludniającym stronice jego opowiadań, Stu lat samotności, Jesieni patriarchy, Kroniki zapowiedzianej śmierci, Miłości w czasach zarazy. Fascynujące spotkanie z autorem, który twierdzi, że żyje tylko po to, by móc o tym opowiedzieć.