Przejmująca, szczera powieść o życiu, które staje się świadomością śmierci, miłości, nadziei i wolności. Tylko tak bohater może dostać się z domu do szpitala, w którym jego synowa walczy z rakiem - Bulwarem Peryferyjnym, paryską obwodnicą. Codziennie przemierza tę samą drogę, myśląc o Pauli, która tak bardzo chce żyć, a zarazem ma odwagę stanąć twarzą w twarz ze śmiercią. Siedząc przy jej łóżku, zaczyna wspominać historię swojej przyjaźni sprzed trzydziestu sześciu lat ze Stefanem, przyjacielem, z którym rozdzieliły go wojna, ruch oporu, wojnę, demoniczny esesman Shadow i śmierć. Kiedy odnaleziono zwłoki Stefana zamordowanego w tajemniczych okolicznościach, bohater zaczyna dochodzić prawdy. Spotyka się po latach z byłym oprawcą, zniszczonym, schorowanym człowiekiem, w którego spojrzeniu drzemie coś, co budzi niemal zwierzęcy strach. Klucz do przeszłości znajduje się gdzieś na drodze, którą codziennie pokonuje bohater, obwodnicy między życiem a śmiercią.

Porzucony przez matkę Joe Whip zdradza wielki talent do magicznych sztuczek. W wieku piętnastu lat rozpoczyna naukę u mieszkającego w Reno sławnego iluzjonisty Normana Terence’a. W domu mistrza znajduje dach nad głową oraz opiekę i ciepło, jakich nigdy wcześniej nie zaznał. Terence, który wtajemnicza chłopca w arkana magii, traktuje go jak własne dziecko, a niewiele od niego starsza dziewczyna Normana, Christina, otacza go iście matczyną opieką. Joe czuje się w ich domu cudownie. Niestety zakochuje się w Christinie, więc z młodzieńczą bezwzględnością - oraz z tym samym uporem z jakim zgłębia świat iluzji - postanawia ją zdobyć. Idyllę zakłóca nie tylko miłość do tej samej kobiety. Okazuje się, że obaj mężczyźni mają skrajnie odmienne spojrzenie na iluzjonizm

"Na najbliższym przyjęciu zabijesz człowieka..." Co zrobić z taką przepowiedn