| LDR | | 02888cam a2200325 i 4500 |
| 001 | | n 20170202143756076072 |
| 005 | | 20170202143808.0 |
| 008 | | 170202s2016 pl a g |000 0 pol c |
| 020 | _ _ | a 9788364476495 |
| 040 | _ _ | a SIEDL 001/EC c SIEDL 001/EC d GD U/Doros d WR O/KPs d PIA_K-J |
| 041 | 1 _ | a pol h eng |
| 100 | 1 _ | a Massaquoi, Hans J. d (1926-2013). 1 n 01010784 |
| 245 | 1 0 | a Neger, Neger... b opowieść o dorastaniu czarnoskórego chłopca w nazistowskich Niemczech / c Hans-Jürgen Massaquoi ; z angielskiego przełożyła Anna Bańkowska. |
| 260 | _ _ | a Warszawa : b Ośrodek KARTA, c 2016. |
| 960 | _ _ | b Karta |
| 300 | _ _ | a 549, [3] s., [16] s. tabl. : b il. ; c 21 cm. |
| 490 | 1 _ | a Świadectwa. Niemcy XX Wiek |
| 600 | 1 7 | a Massaquoi, Hans J d (1926-2013) 2 JHP BN |
| 650 | _ 7 | a Rasizm z Niemcy y 1933-1945 r. 2 JHP BN |
| 650 | _ 7 | a Wojna 1939-1945 r z Niemcy 2 JHP BN |
| 650 | _ 7 | a Życie codzienne z Niemcy y 1933-1945 r. 2 JHP BN |
| 651 | _ 7 | a Hamburg (Niemcy) y 1933-1945 r. 2 JHP BN |
| 655 | _ 7 | a Pamiętniki amerykańskie y 20 w. 2 JHP BN |
| 700 | 1 _ | a Bańkowska, Anna d (1940- ). e Tł. 1 n 95005177 |
| 710 | 2 _ | a Ośrodek "Karta" (Warszawa). 1 n 96015475 |
| 830 | _ 0 | a Świadectwa XX Wiek |
| 920 | _ _ | a 978-83-64476-49-5 |
| 970 | _ _ | a Czarnoskóry wnuk króla afrykańskiego ludu Vai, a zarazem syn Niemki, dorasta w Hamburgu w czasach rosnącego w siłę nazizmu. Czując się niemieckim patriotą, stopniowo odkrywa, że to właśnie on określany jest przez ideologię jako wróg i podczłowiek. Udaje mu się przeżyć wojnę i wyjechać do Stanów Zjednoczonych, gdzie robi karierę dziennikarską i dołącza do ruchu na rzecz zniesienia nierówności rasowych.Książka - wydana po angielsku i niemiecku - w ostatnich latach stała się międzynarodowym bestsellerem.- Heil Hitler! Czym mogę służyć? - spytał [matkę] zza biurka przystojny dwudziestolatek [.].- Czy tu składa się podania o przyjęcie [do Hitlerjugend]?Młody człowiek spojrzał na nią z niedowierzaniem.- O przyjęcie kogo? Jego? - świdrował mnie wzrokiem, jakby wypatrzył jakiegoś paskudnego robala.- Tak, mojego syna - odpowiedziała bez zmrużenia oka. Mężczyzna aż się cofnął.- Proszę natychmiast wyjść! Jeśli jeszcze to do pani nie dotarło, zmuszony jestem przypomnieć, że dla pani syna nie ma miejsca ani w naszej organizacji, ani w Niemczech, które budujemy. Heil Hitler! [.]Kiedy znaleźliśmy się w domu, matka tylko mnie przytuliła i się rozpłakała.- Tak mi przykro, tak bardzo mi przykro - powtarzała raz po raz. [.]- Mutti, proszę cię, nie płacz - błagałem, ale i mnie łzy spływały po policzkach.Rzadki widok, bo zwykle prześcigaliśmy się w zachowywaniu swoich smutków dla siebie. W końcu byliśmy Niemcami.Hans-Jürgen Massaquoi, Neger, Neger. |
| 980 | _ _ | a 323.12(430) |
