Stefana poznaliśmy w znakomitych "Listach pisanych atramentem". Po utracie żony Stefan stara się żyć dalej, ale nie jest to łatwe. Czuje się osamotniony, wyizolowany, odsuwa się od rodziny i przyjaciół. Wycofuje się z życia towarzyskiego. Nie spodziewa się jednak jak wiele jeszcze ma do zrobienia, a spełnienie życiowego marzenia jest jeszcze przed nim. Najnowsza powieść autorki jest niejako dalszym ciągiem Listów, ale widziana oczyma Pajki. Niespodziewana przyjaźń ze Stefanem daje obojgu nadzieję i siłę w zmaganiu się z trudami życia w czasie pandemii. Można powiedzieć, że to "przyjaźń w czasach zarazy". To ciepła, opowiedziana z humorem i charakterystyczną dla autorki swadą historia o stopniowym przywracaniu poczucia sensu i zaufania do świata, o poszukiwaniu radości w codzienności, o powrocie do patrzenia w przyszłość. W nocy śnił mi się Stefan. We śnie był mi kimś bliższym, podróżowaliśmy do Budapesztu i tam spacerowaliśmy jak para. Dziwne. W snach wszystko, co się dzieje, nawet najbardziej absurdalne rzeczy są jakoś tak osadzone w sennej rzeczywistości, że nie budzi to w nas zdumienia.

Patrycja, Gośka, Iza i Agnieszka cztery kobiety, matki i sąsiadki - każda z innymi problemami dnia codziennego, ale wszystkie pragnące miłości i męskiej bliskości.Mieszkają w jednej kamienicy z Eweliną - młodą, atrakcyjną, tajemniczą i trochę zbyt, jak na ich gust, wyzwoloną panią do towarzystwa.Jednak to właśnie Ewelina w obliczu pandemii wykazuje się przytomnością umysłu i doskonałą organizacją, niosąc sąsiadkom pomoc w opiece nad dziećmi mieszkającymi w kamienicy.Niedługo jednak okazuje się, że wsparcie Eweliny nie ogranicza się jedynie do zapewnienia maluchom zajęć.Czy dzięki jej radom kobietom uda się ułożyć życie ?Czy tajemnice krążące wokół Eweliny zostaną rozwiązane?Intrygująca, trochę romantyczna i z pewnością mocno realistyczna powieść obyczajowa osadzona w codzienności pandemii Covid 19.