Arabska pieśń to historia zamożnej muzułmańskiej rodziny, która wydaje się nie mieć żadnych zmartwień. Jednak głowa rodu, charyzmatyczny Mahmud, nie dostrzega narastającego konfliktu pomiędzy swoimi żonami: młodą postępową Egipcjanką i starszą żyjącą zgodnie z tradycją Sudanką. Kobiety różni wszystko. Gdy dochodzi do tragedii, przyszłość całej rodziny staje pod znakiem zapytania...Arabska pieśń to poruszająca opowieść o kulturze muzułmańskiej, skomplikowanych relacjach rodzinnych i wyborach w imię Allaha. Doskonale nakreślony portret wpływowej rodziny żyjącej na pograniczu dwóch państw, Egiptu i Sudanu, w czasach dramatycznych przemian. Arabska pieśń to wciągająca historia konfliktu pomiędzy tradycją a nowoczesnością - konfliktu, który w społeczeństwach muzułmańskich trwa do dziś. (NEW INTERNATIONALIST) Mocna, pełna emocji literatura nie tylko dla kobiet. Leila Aboulela wnikliwie opisuje świat muzułmańskich rodzin w Sudanie, snując przy tym przejmującą i uniwersalną opowieść o miłości i poświęceniu. (Robert Ziębiński NEWSWEEK) Sudan, początek lat 50. Piękna, młoda Soraja szykuje się do małżeństwa z swoim kuzynem Nurem. Jednak los zgotuje im okrutną niespodziankę... W sadze rodziny Abuzajdów znajdziemy miłość, zazdrość, konflikt charakterów oraz starcie arabskich tradycji z zachodnim stylem życia. Dramatyczne losy bohaterów walczących o prawo do szczęścia i niezależności trzymają w napięciu a egzotyczne tło dodaje opowieści uroku. Historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami udowadnia, że bez względu na wiek, pochodzenie i przekonania inspirują nas i motywują marzenia. (Maria Barcz PANI)

Z czarną jak heban skórą i oczami jak migdały była prawdziwą pięknością. A przy tym cennym łupem. Porwana w 1877 roku jako kilkuletnia dziewczynka z rodzinnej wioski w Darfurze na zachodzie Sudanu, zaznała wszelkich możliwych okrucieństw niewoli. Zapomniała, jak brzmiało jej imię, więc arabscy handlarze ludźmi nazwali ją przekornie Bakhita - Szczęściara. Wykupiona przez włoskiego konsula opuściła Afrykę, ale nie od razu stała się prawdziwie wolna. Dopiero wyrok weneckiego sądu w 1889 roku przyznał jej prawo do pełnego decydowania o sobie. Przyjęła chrzest i jako Józefina resztę życia spędziła w zakonie, odznaczając się wierną, pełną miłości, ciepła i troski służbą. Zmarła w 1947 roku, a w 2000 Jan Paweł II ogłosił ją świętą. W tej pięknej, pozbawionej patosu i wysoko ocenionej przez francuską krytykę powieści o zniewoleniu i poszukiwaniu wolności, Véronique Olmi ukazuje powikłany los bohaterki, jej heroizm oraz wewnętrzną siłę, której ukryte źródło biło w kilku zaledwie wspomnieniach z rodzinnego domu. Jest to także powieść o miłości, bezgranicznym oddaniu i pokorze. O tym, jak zachować nadzieję i człowieczeństwo mimo przeżytych cierpień i traum.